Yıkılan Ümitlere Ağıt Şiiri - Yılmaz Kurt

Sevgi dallarımda hevenk hevenkken
Hep seni aradım güzel gözlü yar
Şimdi gün inmiş güneş batarken
Ölesiye sevsem seni ne çıkar...

Eyyub'dum sabrın sonsuzlarında
Çorak topraklarda kaldı tırnak uçlarım
Duaların kabul olduğu ak şafaklarda
Hep seni istedim, seni aradım.....

Mutluluktan ümit kesip mahzun olunca
Ellerimle ördüm yalnızlık duvarlarını
Bir dolap beygiri gibi yıllar boyunca
Çektim çaresizlik kağnılarını...

Nice seraplara ümit bağladım
Su diye atıldım kum dağlarına
Buldum diye sevindiğim gün hemen
Akları çıkarıp kara bağladım...