Gençlik yıllarımın gitti baharı
Yaprağı dökülüp hazana döndü.
Yıkıldı ömrümün zerrin duvarı
Enkazdan ibaret virâna döndü.
Neye yaradı, gitti bir ömür
Bükülmez bilek elbet bükülür
Ne adım atsam isyân dökülür
Günahlar, cürümler ummâna döndü.
Yüzerken sandallar denizde mesrur
Tazelen duânla, nefsim, ne olur!
Ömür, meçhule açılan bir vapur
Bilmedim dümeni ne yana döndü.
Irmaklar denizin, ölümse bizim
Yolcular yollarda hep dizim dizim
Yolcuyum İlâhî, pek nasipsizim
Bu kirli ellerim Rahmân`a döndü.
(1987)
Nizamettin SaltanKayıt Tarihi : 15.3.2005 10:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!