Yıkılan Marmara Şiiri - Mahperi Koç

Marmarayı doğanın öfkesi sardı
İçinde insanlar çaresiz kaldı
Otuzbin insanın canını aldı
Canım Marmarayı yıkıpta gitti

İnsanlar her yerde ceset arıyor
Kimileri şokta, kimi ağlıyor
Herkes birbirinden haber soruyor
Marmarayı viran ettide gitti

Sahipsiz cesetler girdi mezara
Analar arıyor şimdi her yerde
Gözümde yaşlarla bulurum diye
Canım Marmarayı vurduda gitti

Binlerce yetim kaldı arkada
Şimdi aç ve susuz kaldı ortada
Kimiler sakat muhtaç bir halde
Canım Marmarayı yıktıda gitti

Doğanın öfkesi bizi mahvetti
Bütün Marmarayı perişan etti
Yoksa tüm düşmanlar nazar mı etti
Canım Marmarayı yıkıpta gitti

Deprem Mevlamın ilahi emri
Mütahhit malzemeyi çaldıda gitti
Yetkili makamlar bir oy uğruna
Müsadeyi hemen verdi de gitti

Kimilerin cüzdanı dolu olsunda
İnsanlar can vermiş kimin umrunda
Ucuz siyasetin,oy un uğrunda
İnsanlar topluca öldü de gitti

Doğanın öfkesi henüz geçmeden
Tüpraş ekonomiyi vurdu da gitti
Türkiyem huzura kavuştu derken
Deprem Türkiyemi yıktı da gitti

Her geçen saniye gün gibi oldu
Deprem Marmarayı kalbinden vurdu
Yalova,Sakarya harebe oldu
Canım Marmarayı yıktı da gitti

Zannettik izmitte kıyamet kopmuş
Her kıyı her köşe cesetle dolmuş
Gölcüğün üstüne felaket çökmüş
Canım Marmarayı sildide gitti

İstanbul sanki enkaza dönmüş
Bir yudum suya muhtaçmı olmuş
Simsarlar her yerde dolaşır olmuş
Canım Marmarayı yıktıda gitti

20.08.1999