Yıkılan Kale Şiiri - Yorumlar

Ne zamandır 'demlenmeyi' bekledi şiiriniz Necdet Bey, Değerli Dostum... Sanırım artık zamanı geldi...
İdeallerin 'çöküşü' hüzün verir taşıyana... Ama taşıyana! O ideallerden zerre nasibi olmayanlaraysa, bir şeycikler olmaz! Onlar 'görüntüde vardırlar..' Çıkarları gereğidir böylesi... Asla bir düşüncenin, bir davanın, bir ideolojinin adamı değillerdir!
Yaşadığımız günler 'aklın ve mantığın' giderek 'içi boşalmış, amaçsız bir duygusallığa', sürü psikolojisine, beklentilere, bireyciliğe yenildiği günlerdir! İlkesizlik had safhadadır! Karakter kaymaları, kendinden kopuşlar, 'kompleksli' davranışlar sıradan hale gelmiş, toplumun 'ortak aklı' adeta felce uğramıştır!
Burada gerçek aydınlara çok fazla işi düşüyordu ama ilk darbe onlara vuruldu, fark bile edemedik! Sesimizi çıkarmadık, anlamsız bir bekleyişle, tevekkülle kenarlara itildik...
Özeleştiri anlamındaysa, 'seçkincilik, elitizme meyilli olma, dar-salon aydıncılığı, kendisini izole etme ve rahatına düşkünlük' maalesef bu hale gelmemizin, 'dağılmışlığımızın', harmanlanmamızın önemli nedenlerindendir...
Oysa 'tek tek vatandaşla' beraber olmamız, bütün engellemelere rağmen 'vatandaşın dilinden anlamamız', o dilden konuşmamız gerekirdi... Yapmadık! Kolayına kaçtık, hatta küçümsedik, 'şapkalı demokrasiye', sürüleştirilmiş yığınların tercihine, 'bölücü taleplerin' işbirlikçi oyunlarına teslim olduk!
Yazılacak çok şey var Necdet Bey... Ama sonuçta bir şiir yorumudur, katkıdır yazdıklarım... Ve ben şiirinizi 'toplumsal dinamiğimizin' çöküşü olarak algıladım, ibretle okudum...
Duyarlı kişiliğinizi ve yansıması olan şiirinizi tebrik ederim... Tam puanla özel listemdedir şiiriniz... Saygı, sevgi ve muhabbetimle Necdet Bey, Değerli Dostum...

Beğenerek okudum kaleminize sağlık../...Teşekkürler..

Şiir yazılım tekniği olarak harika. Akıcı, duru, imgeleri ve simgeleri yerleşik.

düşün yıkılışı dile getiriliyor. ne yazık ki, insanların, inananların kendilerine attığı kazığı hiç bir karşı görüş, düşünce, ideoloji atamaz.

halk için, hak için yola çıkanlar, halkı karşılarına alıp kendilerini üstün gördükçe, insanlık noktasından zaten düşüşe geçmişlerdi.

Sadece bunun farkına varamadılar. Varabilselerdi, toplumla, halkla bütünleşmeyi sağlayabilirlerdi. ne yazık ki, toplumdan koptular, halkçılık yaparken halktan koptular, batıya karşı kurtuluş mücadelesi yaptıklarını söylerken, batının en büyük savunucusu oldular. Batı yaşam tarzının, düşüncesinin, felsefesinin edilgenleriyle topluma yürüdüler ve toplum tarafından dışlandılar.

Ve toplum kendini onlara rağmen geliştirdi.

Ve onlar harmanlandılar, savruldular...

Sosyetenin burjuvasında aydınlandılar... Azınlıklar elinde dillendiler.

bu gerçeği gör (e) mediler

Özeleştiriniz mükemmeldi. Daha da derinleştirilmeli diye düşünüyorum.

Tebrik ve takdirlerimle

Sevgili Şairim
’Beni çıkarım ne ?‘’Sorusuyla sıkça karşılaştığımız ve insanlığımızın avuçlarımızdan kayıp gittiği bir çağa geldik/ getirildik
Yaşamı çelişkiler yumağına çevirdiler. Kazanan/kaybeden- emek/sermaye- iyiler/ kötüler.
Bunların birbirlerine olan dengeleri bozulduğunda o toplumda yaşamsal dengelerde bozulur
Umudumuz, kazananlara karşı kaybedenler dengesini , kazananların artısında olması.
Bunun içinde kaybedenler bir kardelen inatçılığında büyümeli/büyütülmeli

Satır aralarını çok ama çok güzel iletilerle doldurmuşunuz
Kutlarım. Aydınlık ve güzel günlere

yıkılan kaleler istenirse eskisinden daha sağlam yapılabilir.
Kaleminize sağlık

Bir senaryonun iki tarafından biriydiler. Rolleri bitince sahneden indirildiler.Küskün ve yorgunlar . Beğenerek okudum güzel şiirinizi. Teşekkürler. Selvi Aktürk

Ya halkımız eğitilemiyor, ya da halkımıza anladığı dilden hitabedemiyorlar.
Çoğunluğu oluşturan cahil kesimi kandırabilen iktidar oluyor günümüzde...
Medya ve dış güçler de buna destek oluyor.
Gereksiz programlarla halkımızın cahilliği körükleniyor...
Gidiş hiç iyi değil.

Şiirinizde Nazım Hikmet stili görüyorum Necdet Bey...

Kutluyorum...

Kadir Tozlu

Değerli dostum,
İsa gibi çarmıha gerildiler, musa oldular sürüldüler, Mustafa oldular haklarında katli vacip fermanlar , fetvalar çıktı,Savruldular ama gülüşlerini düşlerini , Türkülerini bıraktılar..
Yüreğinize sağlık...
Yüreğinize sağlık..

Yüregine ilhamına sağlık Necdat beğ, Şahane bir anlatım mükemmel bir şiir okudum . Çok hoştu, her şey gönlünce olsun. Sevgiler...

Üstat Ağabey ; Şu koca dünyaya neden bir türlü sığamayız ki ? Yürekler öfke dolu , dimağlar paslı çivilerle mıhlanmakta haksızlıklar,iftiralar ,tahammülsüzlükler….N'oldu o insanı değerler ve hoşgörülere ! Yoksa baştan beri yoktu da biz mi polyanacılık oynuyorduk? Şu yaşlı dünyamızda yaşayan biz masumlara yaptıklarına bakar mısın ..ahtapot kolları daha bir gençleşip güçleniyor !
Ne acıdır ki yeryüzünde nerede savunmasız ve korumasız bir canlı varsa bu çıkarcıların oraya koloniler kurmaları. Kötülüğün anaları çökmeyen ve yıkılmayan bir hegemonyaya sahiptirler. Birileri birazcık baş kaldıracak olursa faili meçhule katılıp gidiyorlar.Denecek çok şey var amma……Kaleminiz hiç susmasın.Tam puan