Büyük apartmanda
bir kadın vardı.
O yukarda ben aşşağıda
sanki yanımdaydı.
Kadınım
sen olasın diye düşünürken.
Ne hayallerim vardı
yıkıldı gitti...
Duvarlara yaslanıp ağlıyorken
doslarım bana teselli veriyorken.
Seninle
sensizliğe yol aldığımı anlayamadım.
Ne hayallerim vardı
yıkıldı gitti...
Gururum yükseldi seni
arayamadım.
Mutlumusun
mutsuzmusun soramadım.
Ben hep seni bekledim
sen sözünde duramadın.
Ne hayallerim vardı
yıkıldı gitti....
Kayıt Tarihi : 7.7.2003 12:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!