Yıkılan Hayaller Şiiri - Yasemin Güven

Kapatın ışıkları etraf karanlık olsun görmeyin kimseyi
Gözümden akan yaşlarımı harap olan hayatımı görmesin kimse
Üzgün bakışlar olmasın üzerimde kimse olmasın yanımda
Beni bana bırakın dertlerimle acılarımla başbaşa

Hadi atın üstüme kara toprakları ellerinizle gömün beni
Sormayın artık neyin var diye kanatmayın daha fazla yaralarımı
Ben doğmuşum doğarken de acılarımda benimle doğmuş
Şimdi ne yapsam olmuyor kendime bile yetemiyorum

Ne zaman ayağa kalksam yine düşüyorum dizlerimin üstüne
Kime el uzatsam havada kalıyor dalım kırılıyor
Sevmek sevilmek bunlardan çok uzağım artık
Uçurumun kenarında ha düştüm ha düşücem sanki

Bir el var sanki tutmuş boğazımı nefes aldırmıyor
Yoruldum karanlık gecelerde beynimde dönen cevapsız sorulardan
Kalbim o kadar kırık ki ne sevmeyi istiyor nede sevilmeyi
Hayal kurmayı bile unuttum kursamda sarma dağın sanki