YIKILAN HATAY'DI
Yıkılan Hatay'dı, kahrolan bendim,
Malatya'ydım, Adıyaman'dım kendim,
Antep oldum,Maraş oldum tükendim,
Dört on yedi deprem, uyandım gardaş.
Yıkılmaktan bıkıp usandım gardaş.
Bunca çile yazgım mıdır, kader mi?
İnsan insanlığa bunu eder mi?
Bilmem acılarım bitip, diner mi?
İki kere yedi'yle ırgandım gardaş,
Yıkılmaktan bıkıp usandım gardaş.
Şimdi aç açığım, enkazlardayım,
Feryat ediyorum, çok darlardayım,
İmdat eyliyorum, yıkımlardayım,
Titredim, yarıldım, sarsıldım gardaş,
Yıkılmaktan bıkıp usandım gardaş.
Ne hayalim,ne umudum ne düşüm,
Ötelerde galdi neşem gülüşüm,
Şimdi edimahmet gibi olmuşum,
Bittim, yittim, kayboldum galdım gardaş,
Yıkılmaktan bıkıp usandım gardaş.
edimahmet
Çankırı-16.03.2023
Kayıt Tarihi : 9.8.2023 23:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!