Dünya hanı boşalacak,
Bir tek kimse kalmayacak,
Kıyamet o gün kopacak,
Dünya hepten yıkılacak.
İsrafil sura üfürünce,
Kıyamet vakti gelince,
Dünyanın ömrü bitince,
Dünya hepten yıkılacak.
Deli gibi insan,hayvan,
Taşacak denizle umman,
Tek sığınak olur Rahman,
Dünya hepten yıkılacak.
Herşey yazılı ilminde,
Elbet olur vakt gelince,
Kainat Onun elinde,
Dünya hepten yıkılacak.
Bir tek mümin kalmayınca,
Allah diyen olmayınca,
Alem baştan bozulunca,
Dünya hepten yıkılacak.
Saygı sevgi tükenince,
Büyük küçük bilmeyince,
Kuran kalpten silinince,
Dünya hepten yıkılacak.
Müminler kabre girince,
Yalnız kafirler kalınca,
Allah diyen kalmayınca,
Dünya hepten yıkılacak.
Dünyanın gelecek sonu,
İnsanlar görecek bunu,
Kıyamet dünyanın sonu,
Dünya hepten yıkılacak.
05.05.2014//KIRIKKALE
Hidayet Doğan OsmanoğluKayıt Tarihi : 23.5.2014 11:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!