Sevda sınavını kaybettin kıştan
Yazıma erinme yıkıl karşımdan
Daha haberin yok, kabuktan dıştan
Özüme bürünme yıkıl karşımdan
Bülbül sandım, karga çıktın bilmedim
Klavuzum sen oldukça gülmedim
Bir gaflet anında sevgilim dedim
Sözüme barınma yıkıl karşımdan
Yok, derdin üstüne derdi yığma yok
Gökte güneş olsam, sana doğma yok
Sen sultan ben köle, öyle yağma yok
Gözüme görünme yıkıl karşımdan!
Kayıt Tarihi : 3.4.2003 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mu hab bet le...
Kışı tanımayan, bilmez sevdayı
Sen kimsin ki bana, yıkıl diyorsun
Sadece kabuklar bilir vedayı
Özünle her şeyi hak ediyorsun
Karga bile senden yücedir yüce
Herkes sevdiğindir, sahipse güce
Sen sevda yolunda riyakâr cüce!
Nefsini put yapıp, kin güdüyorsun
Aman sen uzak ol, düş de yakamdan
Çıksın berbat kokun, çıksın hırkamdan
Güneşin- yıldızın batsın arkamdan
Bilinmez meçhule sen gidiyorsun
Kurtuldum nihayet, kapris-nazından
Zemheriler sıcak, senin yazından
Kainat bıkmıştı, bitmez sızından
Sönmüş bir ateşten kin tütüyorsun
Seyyah çelebi
TÜM YORUMLAR (6)