Yıkık Şehrin Şehidi Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Kimi yüreğiyle yaşar, kimi bedeniyle.
Ben yüreğimle yaşıyorum
Ruhumdur beni ayakta tutan.
Bedenimi sorarsanız eğer,
En sevdiğimin ellerinde asılı.
Her gün ziyaretime gidiyorum
Yüklendiğim yıkık şehirlerle.
Upuzun yollara düşüp
Umutlarıma olta atıyorum.
Yıkılsa da hayaller umutlar ölmez.
Ruhlar ölmez.
Benim ölmediğimi
Bilmezler onlar bilmezler...
Kendini kaybettiğin sokağa adının verilişini
Seni sırtından vuranı yüreğine hapsettiğini
Cennetimin onun ayakları altında olduğunu
Bilmezler onlar bilmezler...
Benim en sevdiklerime yenildiğimi...