Yıkık Mahsen Şiiri - İlyas Kırlı

düşlerden çıkta gel
öüşlerden kaçak
ve sevişmelere yasak
martısız bir denize
uçurtmasız maviye
çiçeksiz yeşile
yanaktaki ala
kırılan dala
kenarı delinmiş sala
ansızın binde gel

bilirsin köprüleri yıktım
gemileri yaktım
matematiksel birşey kalmadı
beni sana götürecek,leyleklere küsüm
taşladığım kuşlarda bana küs
haberini almak ne mümkün
ölmek demek bu
uçurum kenarı benimkisi
sense öbür kenarda
yaşamak iki kenar arası şimdi
yaprağı bile kımıldatmaz şimdi rüzgar
bir kanat çırpımı bile yıkar beni
düşmek değil benimkisi
intihar hiç değil
uçmayı isterdim bir zaman
kanadımı hissetmesemde
bir yerlerde durur elbet
bir kayalık bir nehir
yada yıkık bir mahsen
olsun derim,
aşka dair kanat çırpmak derim
ne kadar uçmayı bilmesekte
düşmek bize ait olsa gerek...