Yıkık Kentin Harabeleri

nerdeydin ayrılıklar çöktüğünde üstüme
kaç kez bağırdım yüreğine
kaç kez gelmediğin zamanları bekledim
bir notada, bir ümitte yaşadım seni,
aradım olmadığında kapı arkalarında.
Nerdeydin,
nerdeydi ellerin
Hayalmiydin, rüyamı.
Gerçekmiydin sen.
Olabildiğince hızlı girdin hayatıma,
geldiğin gibi çıktın.

Bir oyuncak gibi dolaştım ellerinde,
Kırıldığımda bittim,
Diğer herşey gibi atılacak bir poşete usulca yerleştirildim.
Ne adım kaldı, nede benliğim.

Söylediğimiz bir kaç aşka dair sözden ibaret kaldık,
ne ellerini ne gözlerini yaşabildim.
Sevgilim diye saramadım doyasıya.
Kucaklayamadım aşkımı hissettirerek.

Oysa sana neler büyütmüştüm yüreğimde,
sana daha seni anlatacak beni yaşatacaktım içinde.

Oysa,
Oysa biz bir yalandan mı ibaret yaşadık
kırık düşler görerek.

Bir aşkı böylemi heba edecektik,
böylemi yaşayacaktık birbirimizi.
Hani sözlerimiz, hani yüzlerimiz.
Nerde,
nerde kaldın

Rötarını bekleyen bütün duraklarda bekliyorum bende.
Belki,
belki diyorum,
Kabustur sadece gidişin,
uyanırım,
ve orada olursun.
Açtığımda gözlerimi, beni izleyen yüzünü görürüm duvarların ötesinde.

Uzanamıyorum sana, uzandıkça kayboluyorsun, kırılan incecik bir buz tanesi gibi.
Eriyorsun düşlerimde, gözyaşlarıma karışarak.
Sel oluyor tıkanıyor nefeslerim.
ve sen gidiyorsun umarsızca....

Gidiyorsun umarsızca....

Şimdi benim sana diyecek hiçbirşeyim kalmadı,
Dediğim onca temiz aşk hikayelerinden başka.

Git istiyorsan, senleykende sensiz yaşamıştım,
sensizkende yaşarım.

Kulağında kalacak tek fısıltım yankılansın yollarında...
Seni Seviyorum...

20:50 16.09.2010
Borgahan