Yürüyorum yıkık kentin ıssız sokaklarında,
Gidiyorum bilinmez bir yolun uçsuz bucaksız sonuna,
Hissediyorum çok yaklaştım beyaz,bembeyaz sonsuzluğa.
Şimdi yaşarken son demini ömrümün,
Kayboluyorum yavaştan,sessizce büsbütün.
Koşup ulaşamadığım hayallerimi canlandırıyorum ulaşmış gibi,
Yaşayamadığım yılları,ayları,haftaları, günleri, saatleri düşünüyorum yaşamış gibi..
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta