Yürüyorum yıkık kentin ıssız sokaklarında,
Gidiyorum bilinmez bir yolun uçsuz bucaksız sonuna,
Hissediyorum çok yaklaştım beyaz,bembeyaz sonsuzluğa.
Şimdi yaşarken son demini ömrümün,
Kayboluyorum yavaştan,sessizce büsbütün.
Koşup ulaşamadığım hayallerimi canlandırıyorum ulaşmış gibi,
Yaşayamadığım yılları,ayları,haftaları, günleri, saatleri düşünüyorum yaşamış gibi..
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta