Yıkık Kalplere Şiiri - Tahir Sarıışık

Kendi gibi yıkık bir evin,
Kalbi gibi kırık bir dalın
Altında oturdu. Yandı için için?
Kimse sormadı:" Nedir bu halin ?"
Aklında bir soru:" Bu acı, ihanet niçin?"
Meczup geldi, dikildi önüne birden.
Dedi:"Hiç bir sevgi yoktur ki ihanetle,
Hiçbir iyilik yoktur ki kötülükle sınanmasın,
Ve hiçbir beden, kalp yoktur ki
Bu acı ile yıkılıp yanmasın."
Akıl kırık kalbe seslendi:
" İşte cevap, dersini aldın."