Yıkık bir köprüdür hatıralar,
Ayaklarımın altında incecik çatlar.
Geçmişin izleri silinir yavaş yavaş,
Kalbimde derin bir boşluk yaratır.
Her dönüşte aynı acı, aynı yara,
Kapanmayan bir eski sayfa.
Gözlerimde kaybolmuş anıların izleri,
Bir türlü sönmeyen umutların közü.
Kaç kez döndüm aynı yola,
Kaç kez kandım sahte rüyalara.
Her defasında bir parça daha eksik,
Sonuç hep aynı, içimde derin bir çığlık.
İyiye gitmez bazen yollar,
Ne kadar uğraşsan da, nafile.
Bir sonbahar yaprağı gibi savrulursun,
Kırık dallar arasında kaybolursun.
Zaman geçer, izler kalır geride,
Kırık dökük umutlarla dolu.
Geriye dönmekten vazgeçmeli belki de,
Yeniden başlamak, küllerden doğmak gibi.
Kayıt Tarihi : 5.6.2024 18:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, geçmişte yaşanan acı ve hüzün dolu anıları anlatır. Hatıralar, yıkılmış bir köprüye benzetilir; kırılgan ve tehlikelidir. Her adımda ince ince çatlayan bu köprü, geçmişin izlerinin yavaş yavaş silinmesine neden olur ve kalpte derin bir boşluk yaratır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!