Yıkık Ev Şiiri - Yavuz Değirmenci

Yasa mı büründün? Mendilin ıslanmış bacı
Babamızın evini böyle görmek ne acı
Hele hüzünlü bir türkü dola da diline
İnelim bizim eve doğru inen yamacı

Felek neden bizimle bozmuş kafayı neden?
Acı bir feryat yükseliyor bu yıkık evden
Anılar bir bir geçerken gözümün önünden
Sanki babamın gür sesi geldi içeriden

Hayal ettim o anda içerdeki odayı
Yanakları nar tutmuş kuzineli sobayı
Asla kaptırmazdım onu kardeşlerime
Derslerimi yaptığım o mavili masayı

Hem mutfaktı hem de fırındı tandırın başı
Oh nede lezzetliydi güveçte ayranın aşı
Anam pişirirdi bir hengameyle sıcakta
Yemesi hoş olurdu tandırdaki lavaşı

Kilere girdimki sırayla dizili küpler
Turşular yanyana lahana,muşmula, biber
Tereyağ, kavurmayı,birde gövermiş loru
Dürüm yapıpta yedim tatlı çayla beraber

Oradan çıkıpta büyük avluya geldim
Seslerini duyunca dış odaya girdim
Pencere önünde oturmuşlar makatta
Tatlı muhabbette anamla, babamı gördüm

Dış kapının tokmağı yine vurdu birden
Kim o? Diye sesleniverdim içeriden
-Aç ola benem dedi Celal ağabeyim
Kapının zırzasını indirdim beklemeden

Gene çakır keyif olmuş benim dadaşım
Evimizin neşe kaynağıydı gardaşım
Bir çift turna gördüm diye türkü tutturdu
Tutturdu da evdekileri de coşturdu

Fadime bacım geldi katıldı türkümüze
Netice ablam hemen atıldı sesimize
Şayan, Sevgi bacım bakarlarken köşeden
Odadan çıkan anam gülüyordu neşeden

Birden uyandım bu hülyadan bir ses duyunca
Tatlı bir yolculukmuş geçmişime dalınca
Ardıma hiç bakmadan uzaklaştım oradan
Bu evden göçenlere rahmet etsin Yaradan