nasılda akıp gidiyor zaman sensiz
bir gece yarısıydı başımı göğsüme koydum
fısıldadım karanlığa
çok uzaktı oysa sesime ses içime hüzün düştü
sessiz kaldı duvarlar.
yıkık dökük dört yanım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
