Yıkık Dökük Hayaller...

nasılda akıp gidiyor zaman sensiz
bir gece yarısıydı başımı göğsüme koydum
fısıldadım karanlığa
çok uzaktı oysa sesime ses içime hüzün düştü
sessiz kaldı duvarlar.

yıkık dökük dört yanım
sensiz üşüyorum
gökyüzü öyle karanlık ki
kimi zaman hüzün
kimi zamanda hüsran bakıyor.

sana öyle hasret kaldım ki
bazı geceleri resmine baktığımda
öyle gözyaşı döküyorum ki toprak bile ölüm kokuyor.

gökyüzü öyle karanlık ki
ardı ardına şimşek çakıyor
kimi zaman sessiz kimi zamanda sakin
güneş bir doğuyor bir batıyor
ve ben ağlıyorum geçip giden bu zamana.

bazen seni öyle çok özlüyorum ki
o gün rüyama giren yıkık dökük albümlerde kalan anılar
bile ağlıyorum
birde üzerime düşen son bahar yapraklarına
zamanın nasıl sensiz gittiğini hatırlatıyor bana
kızıyorum duvarlarda sessiz duran gölgeme
birde toprağa düşen gözyaşlarıma.

gökyüzü bugünde küs bana
yıkık dökük hayallerle uyandım...
Hüseyin YANMAZ
25/11/2012