Yıkık Şiiri - Mehmethan Gülsenoglu

YIKIK

Ben,
evin kafaüstü izdüşümüyüm
kafam yarık,
anam ölü,
babasız ve aynasızım..

Renklerin kırık hayal düşüğüyüm
ahenk içinde parçalanıyorum
ezginin detone hayat yansıması,
toplum kırığı,
yıkık ve bezginim..
Kaldırımların yakından akrabası
cadde üstü İ hali yaşarım.
Tanrım bir tutam sigara
harçlık kadar yakınım hayata.
Dostum yokluğundur,
yokluğun canım ciğerimdir..

Mehmethan Gülşenoğlu