Yıkık Şiiri - Asiya Ve Kalemi

Asssiya
Yıkık
....
Yağmurlu ve alaca karanlık bir Son Bahar
gecesinden yazıyorum bu şiiri sana.
Ne olurdu gitmeseydin benden,
Bu Satırlar hiç dökülmeseydi kağıda.
Yanağımdan süzülen Yaşları
kalbime akıtıyorum.
Sonra,senli Düşlerimi Yüreğime
Merhem diye sürüyorum.
Korkuyorum,çok Korkuyorum
Ya unutursam suretini,gülüşünü
bakışını.
....
Bilsemki Geleceksin;
Bir yağmur damlasıyla
süzerim Yanaklarından.
Bilsemki geleceksin;
Esen bir Rüzgarla dokunurum saçlarına.
Bilsemki geleceksin;
Bir Ömür boyu Kapında bekler,
Köle olurum Sana!
....
Çaresizlik nedir bilirmisin?
Gözlerine bakamamak,
hayalinle yatıp kalkmak,
seni bir Nefesle
içine çekememektir çaresizlik.
Yalın ayak koştuğum Yollar
yıkık döküktü,
uykusuz geçirdiğim geceler acımasızdı.
....
Şimdi seni bekliyorum
bir nefeslik ömrümle,senli hayallerimle.
Gel bir Cemre gibi düş Sol yanıma.
INSAF et,
gelde Merhamet ol bu Kör Bahtıma.
Ibret ol Isyankar olan Şahsıma.
Vicdanım ol Kararmış Kalbime.
Sen yeterki gel,
istersen KURŞUN ol Katlediğin bu Cana.
....
Desemki;
Sensiz solduğum her Nefes ızdırap bana,
Sen olmayan bir Yaşam Haram bu Cana.
Desemki;...Gelmezsen;
Asla Can bulamam birdaha.
Örseliyorum umutlarımı,sonsuz bir aşkla,
bekliyorum senli Yarınlarımı.
Virane olan bir Hayattan
sesleniyorum sana Yar;
Gelmezsen; Yakarım bu şehri,
Yakarım kendimi,
YAKARIM senli hayallerimi.
....

Asssiya