Dostum bildiklerim hep yalan imiş…
Düşmanı kırkından sonra anladım…
Yolda yürüdüklerim gör, kalan imiş…
Feleğin çarkından sonra anladım…
Gerekmez dünyanın mülkü sarayı...
Dostlarım kesmişse bir merhabayı…
Sohbeti soğutup hepten arayı…
Açtığı farkından sonra anladım…
İçmem su bile, bittiyse hatırım…
Gönülde yoğusam, bu son satırım…
Kalemimi kırmış dost kaldıklarım…
Ettiği çarkından sonra anladım…
Gözüme dünyanın gözüyle bakıp…
İnceden inceye sözleri çakıp…
Gönül köprüsünü üstüme yıkıp…
Yunusu terkinden sonra anladım…
18.05.2016/ UYKUSUZ
KAHRAMANMARAŞ
Kayıt Tarihi : 18.5.2016 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!