Yıkıcılar Geldiler Şiiri - Metin Altıok

Ve evin yüzü burkuldu
Bir kıpırtı vardı sakaklarında.
Yıkıcılar geldiler, çatıdan başladılar.
Kiremitleri topladılar birer.
Tahtaları söktüler, kanırtıp çivileri
Ellerinde keserler.

Anımsar misin denize karsı oturmuştuk.
İkimizde arkamızı dönmek istememiştik kıyıya.
Susmuştuk uzun bir hesaplaşmayla.
İki sevgili vardı yan masada;
Umurlarında bile değildi deniz,
Alınları birbirine değecekti az daha.

Yıkıcılar geldiler,
Çıkardılar kapı ve
..........
..........