Aşkının aydınlığı vurmuş yüzüme.
Ferman senin.
Bu yüzü karartmak senin elinde.
Ben, taa en başta esaretini seçmişim.
Hem de bilinçiçimle.
Efendim sensin.
İnsafına bırakmışım kendimi.
Zaten senin olmadığın yerde
Bil ki köpekler yediririm yüreğimi.
İster sevginle okşa, istersen kırbaçla.
Daha kötüsünü de yapsan mustahak bana.
Bilincindeyim zira,
Sevdam bir tsunami kadar yıkıcı,
Altın yüreğinde tahribatlar yapıyor.
Yalazlanmış sözcükler sarmış dilimi,
Ne desem seni yakıyor
Kayıt Tarihi : 9.3.2011 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!