Ben kusurlarımı anladığımda
Sözüme kelepçe takayım dedim.
Özür beyan edip ağladığımda
Özümü ateşte yakayım dedim.
Velâkin nefsimiz rahat mı durur?
Heva ve hevesin yolundan yürür.
Üstelik benide peşinden sürür
Merakla bir gidip bakayım dedim.
Sonra kılavuzun düşüp peşine
İyice bulaştık nefsin işine
Bahaneyi yorum edip düşüne
Kolayca içinden çıkayım dedim.
Demekle iş bitse kalmaz sıkıntı
Sıkıntıya bahane müzmin takıntı
Hesabettim şöyle, ömrüm yıkıntı
Tutumluca kemer sıkayım dedim.
Ben sıktım, o yıktı kafayı taktı
Bozunca kendini, beni de yaktı.
Durmuşoğlu kızdı doğruldu kalktı
Eski anlayışı yıkayım dedim.
Kayıt Tarihi : 8.9.2017 22:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/08/yikayim-dedim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!