Yaşamak çok güzel, doğmak bir kere,
Hayatın tadını çıkar arkadaş.
Ömür dediğimiz bu coşkun dere,
Geceli, gündüzlü akar arkadaş.
Maddenin katiyen olma esiri,
Yaradılış mana’nın bir eseri.
Pas nasıl ki, kemirirse demiri,
İnsanı da keder yıkar arkadaş.
Karşına o çıkar neyi ararsan,
Tek kârın o olur, nasıl yaşarsan.
Sen hayata hangi gözle bakarsan,
O da aynı gözle bakar arkadaş.
Azrail ardından elini ovar,
Her yolun bir başı, birde sonu var..
Dünyayı kendine etme dört duvar,
Çiçek mevsiminde kokar arkadaş.
20.02.1982 / Sinop
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 11.9.2014 23:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!