Yıkan Utansın Şiiri - Nuh Comba

Bakıyor da görmüyorsa gözlerin
Ne yapalım kurban, bakan utansın
Ark yaptın da akmıyorsa özlerin
Salı ver kurbanım, akan utansın

Yürürken endamı düşman çatlatır
İğine deliğinden deve atlatır
Kapının önünde domuz otlatır
Gönül bağlarını, yakan utansın

Kahrını çekmeye dayanmaz dizim
Alnıma yazılmış bu kara yazım
Bir vefasız vurur gülemez yüzüm
Dostluk çadırını, yıkan utansın

Her vakit uğrayıp hatrım sorardın
İkimiz dair hayal kurardın
Başın darda kalsa hemen arardın
Dostluk bağlarından, bıkan utansın

Can, desen düşünmez canım verirdim
Kan, desen sorgusuz kanım verirdim
Yar başında tutar yanım verirdim
Sırtımdan zirveye, çıkan utansın