Yıkamayacaklar Şiiri - Harun Karagülmez 2

Çattıkça odunu yanmayanları
Yakamadılar, yakamayacaklar
Geçtikçe yıllar, yıllanan çınarı
Yıkamadılar, yıkamayacaklar

Ezip vurdukları ezilen yerden
Kazıp durdukları kazılan yerden
Tuzak kurdukları yazılan yerden
Çıkamadılar, çıkamayacaklar

Kastıkça kendimi üstüme gelme
Sustukça fendimi kastına yelme
Bir düşsem yere ayağıma çelme
Takamadılar, takamayacaklar

İçine düştükleri dipsiz kuyu
Bilirim, kaç metre kuyunun boyu
Çıkarıp bakraçla kuyudan suyu
Dökemediler, dökemeyecekler

Haber verseler eşine dostuna
Boyun eğmem, üstüne ve astına
Topyekün gelseler benim üstüme
Çökemediler, çökemeyecekler