Dur deyince zalimlerin işine
Hem ısırır hem kira ister dişine
Su katınca haram çorba aşına
Ödül koyar, yiğit, senin başına
Adil olan bakmaz kimsenin ırkına
Su yürütmez evladının arkına
Çomak sokar haram düzen çarkına
Gönül vermez dolarına, markına.
Değirmende dövülür tohum; olur un
Dövülen değirmen ise döven mel'un
Yiğit, iman ek sinelere; Rabbine sun.
Hasadın hesapta; ekmeğin cennette olsun.
İmanlar yanıyorken su götürene bakıla;
Yiğit, yangına koşarken Sahabe gelir akıla.
Takılsa ayağı bir kaç prangaya, çakıla;
Yusuf olmak der; nasip şükür bu kula.
Kayıt Tarihi : 23.12.2014 19:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!