Yiğitler Yiğidi Oldun Oğul Şiiri - Hamiy ...

Işıl ışıl gülümsüyor siyah gözleri,
Kıkırdıyor dudağında agucukları.
Bir melek gibi uyuyor paşamız hani,
Masmavi kundak boncuk arasında,
Hıçkırık tutmuş da bak diyor bana.

Bir gözü açık kirpik sıyrılmamış,
Babasının yiğidi kolaçandaymış.
İlgi istiyor yatıp baba omzuna,
Yiğidimiz kokusuz uyuyamazmış,
Babası olmayınca yapamazmış.

Oyunbaz bebe durmaz uyku hafif,
Oğulcan dedikçe tebessümlü,
Bir agucugu yesek sanki bal gibi.
Şimdi büyümüş de bebeliğine güler,
Bu minnacık o şey ben miyim der?

Büyüdün oğlum ak kundak içinde,
Serpildin babanın gölgesinde.
Annen sana babanla helâl yedirdi,
Bir yiğit oldun ki sözü dosdoğru,
İzi belli,yolu belli,mert mi mert belli.

Hep böyle kal,yıkılmaz baban gibi,
Onunla eğittik seni gürbüzler gibi.
Hamurunda doğruluk mayası izi,
Sen de oldun oğulcanım dağ gibi,
Oldun elbet de bir bak yiğitler yiğidi.

Evlat baba sırrıdır yedi soy sürür,
Sürür de yedi cedden kuşak sürür.
Mayan ağa dedelerinin soyudur,
Babansa baba yiğit deden soyudur,
Onlar gibi sen de koşacaksın oğul.

Soyun ceddindir Gümüş ol oğul,
Soy adınla Gül gibi güller savur.
Yakıştık soyumuza işlerimizle,
Sen de oldun bir Gümüş,Gül oğul,
Azimle çalıştın, şaha kalktın oğul.