“İt ürür kervan yürür” derdi atalarımız,
Sözümüzden önce çıkardı yola, atlarımız.
Cenkte, bozkırlarda açılırdı kanatlarımız,
Kaval, ıslık, kopuz çalardı dağda yiğitler.
Kılıçlar kan kokar, urbalar yamalı olurdu,
Mücahitler, at üstünde yiyip hem uyurdu.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta