sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Her yiğit ölür kahramanca,
Ve her yiğit ölür kahramansa.
Yaşamak sevmek kim için?
Ölüm sevdaya dahil.
Yok özünde mertlik niçin?
Pusuda bekler hain, cahil!
Her yiğit ölür kahramanca,
Ve her yiğit ölür kahramansa.
Yine bir hilâl batıyor vurdu namert,
Alnı pîrupak tertemiz,
Yok mu sizde yüreği mert,
Yine geldi kahpeniz?
Her yiğit ölür kahramanca,
Ve her yiğit ölür kahramansa.
Yiğit yalnız ölür, uçuşmaz kuşlar,
Yiğit yalnız ölür, esinlemez ruzgâr.
Yiğit yalnız ölür, pusar sahtekâr,
Yiğit yalnız ölür, daha nereye kadar?
Kayıt Tarihi : 6.5.2025 11:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!