Yiğit Sözünde Barıştığım Şehir

YİĞİT SÖZÜNDE BARIŞTIĞIM ŞEHİR

Sırtımı dayadım Kayabaşı’na
Bir gün batımında seyrine daldım
Terimi toprağına harç yaptığım
İnsanıyla murat bulduğum şehir!

Harput’un eteklerinden uzanır,
Hasret tüten, tarih kokan yolların…
Bir fanus gibi açılır dört yana,
Dört iklim bağrına bastığım şehir!

Derler, ‘Elâzığ bir çanak içinde’
Sevdası, Uluğ Türkistan içinde
Çanak tutar eller gülzar içinde
Türküler, gönlümü verdiğim şehir!

Çanakkale, Yemen ve Sarıkamış
Dua tüter ocağ, gazi yüreği
Anılar, daha dün kadar taptaze,
Şefkatin yüzüne sürdüğüm şehir!

Anadolu’m sende, metin bir kale
Yurduma kırmızı gül, beyaz lale
Duruşun güven verir istikbale
Güzel Türkçe’m bayrak yaptığım şehir!

Kayı Boyu, Artuk Bey diyarısın
Dokuz asrın fetih tılsımı sende
Feryadı kopan çığ, ‘birlik ruh’uyla
İmdi özünde buluştuğum şehir!

Kayabaşı, benim sadakat taşım
Efsanelerde can bulur yoldaşım
Dinle kopuzdan, ses verir sırdaşım
Yiğit sözünde barıştığım şehir!