Yiğit sevdalar Şiiri - Sinan Bayram

Kaç kurşun namludan çıkarsa çıksın
Sürgün yüreklere ölüm kar etmez
Yüreği sürgün eden vurgunluktur
Vurgunluk yiğit sevdaların işidir
Yiğit sevdalar için her zaman
Vurgunlukta bir Sürgün olmakta bir
Cehennemi uslandırır yiğit sevdalar
Gecenin rengi yiğide şiir yazdırır
Şafakların hali şiire sevda kokusu verir
Ve hiç bir ölüm özünden ayrı düşmez
Gece şafaklara uzanır vurgun yürekle
Ve bir sürgün başlar şair için
Ölümden uzak bir hasretle
Gönülde özünden ayrı düşmemeli
Gönlün özü aşktır ve sürgün aşığa yardır
Farz edelim ki hiç hasret olmamış
Ve kurşunlar kafesinden hiç çıkmamış
Ve zerre ateş ben aşığım diyeni yakmamış
O zaman hani aşk hani vurgunluk
Geceyi görmeyen şafakların kıymetini bilir mi
Seven yürek geceye uzanmalı ışık olmalı
Varsa sevmeyen yanmayan ona aşkı anlatmalı
Yoksa sürgün cefadır vurgunluk hep beladır
Yiğitlik yok sevda yaşanmamış gerisi yalandır
Kavga etmeli insan en güzel kavga sevdadandır
Sevda ile edilen kavga yüceltir insanı her daim
Ve hiç bir canlıya zarar vermez sevda ile edilen kavga
Çünkü bir dava vardır ve her dava sınırlar içindedir
Aşkın hudutlarında kimsenin kanadı kırılmaz
Sadece sevenin sevdasına hep nazı vardır
Her kez dostuna bir gül uzatır
Dost olan eli kanar dikeni tutarken
Ama yüzünde yine bir gülümseme vardır
Çünkü yürekteki bilerek kendi yüreğini incitmez
Asi nehirlerde nefesler sevişir aşk olunca
Kaç kurşun namludan çıkarsa çıksın
Ne demişler aşık olana ölüm yoktur
Dost olan dostundan incinmez
Yiğitlikte sevda sevdada fedakarlık vardır
Yoksa sürgün cefadır vurgunluk hep beladır
Yiğitlik yok sevda yaşanmamış gerisi yalandır
Kavga etmeli insan en güzel kavga sevdadandır
Ve yiğit yürekler için sevda en güzel limandır