Yigit Nazım Şiirleri - Şair Yigit Nazım

İzin verirsin hayatından gitmek isteyenlerin gidişlerine,
Kimi başı dik sen mahçup,
Kimisi mahçup sen başı dik
Göz göze bir anın peşinde tüm cümleleri kusacak bir anın peşinde
İzin verirsin hem mahçup hem başı dik

Bırak kanasın yaralarım sürme gözyaşlarını
Değme yasemin kokulu ellerinle ellerime
Bekleme beni, istasyona girecek ilk treni bekler gibi
Sevme beni hatta. Sevmenin en abartılı en fedakar haliyle sevme beni.
Senin sevdaya olan ihtişamlı bağlılığın değil konu, bozkırda büyümüş bir delikanlının ayazda kalmış kalbi sorun
Hangi temiz sevda kapatabilir ki geçmişin kirli günahlarını o en temiz haliyle

İnsanız en nihayetinde, doluyoruz ve bizden taşanlar bir başkasını dolduruyor.
Sağanak yağmurlu bir nehir yatağında kayalara çarpa çarpa konuşur gibi konuşuyoruz, çevremizi saran her kim varsa
Ya sel oluyor ya da selden mağdur oluyoruz.
Taşıdığımız tüm canlılarla sürüklenip ya denize karışıyor ya da çalkantılı bir yolda kaybolup gidiyoruz.
Kimi ölüyor, kimi yaralı..

Ağız dolusu cümleyi bir mısraya sığdırmış, içinde büyüttüğü his hiç bahar görmemiş.
Yoruldukça soluklanan sevdalara kapılmış, bir yanı uçurum sevmiş haddine sevilmeyi de beklemiş.
Gözü ardı arkasını kollamış, tedirgin bir istekmiş.
Aşk hasretmiş ya tutkuya ya da uçurum aşağısı suskunluğa,
Atlamış ve kavuşmuş suskunluğa..

Oysa biz umut sanmıştık,
kara geceden sonra açan güneşi..
Durakladık yazarken,
tam sevdik derken büsbütün dağıldık.

Kimsen kalmayınca ocakta,
kalırsın boynu bükük bir odada yalıncakta
Rüzgar sıvazlar sırtını, ağaçlar örter yapraklarını üstün açıldıkça
Kimse sormaz meyus hatrını
Bir eyvallahı yok ki nafile bir beşer
Ötekiler hep ehven-i şer

Köşedeki o en küçük odaya çekildim yine bu gece,
Bir ara dün geceden masaya bıraktığım notlar gözüme ilişiyor.
"Ya yaraları saracak ya da yaralayıp öylece terketmeyecek" yazıyor.
Başımı kaldırıp duvardaki resminde kalıyorum.
Yaralı ve bir ben odada tek.

Sana olan zaafım kalemimden akan mürekkep, nereye dokunursam oraya bulaşan .
Bir yazı, bir resim ya da bir şiir seni her defasında zihnime karıştıran.
Gündüzleri de hüzüni, geceden öte başlayan.
Şehrin en kalabalık caddelerinde düşlerim, düşlerim var yanlızlığa karışan.