Tenhasında bir zamanın,
yitirildi parlaklığı aynaların.
Gözlerim,
yalnızlığın heyhulasında mahzun.
Bir sana sevdalı yüreğim, yağmurcu,
bir sana hasret.
Aydınlık savaşçılarının,
kurşunları,karanlıklara vuracağı o kutlu gün yakındır,
yakındır
kurtuluşu milleti İbrahim'in.
yakındır
İbda ile tüm mazlumların güleceği gün yakındır
Boşuna ,çekiştirip durma ,
üzerindeki ,o kalın yorganı,
üşüyüp titremen
gecenin soğuğundan değil ,
yalnızlığının ayazındandır .
fırtınalara tutulmuş,umutların.
savrulmuş, kuru yapraklar misali,
hüzün,güzel gözlerini mesken tutmuş,
yurdun gibi,zulmün gölgesinde,
yanarken yüreğin,
zemheri ayazında,
Susardım, öylece.
hiç durmadan susardın,
ve yağmurlar başlardı,
yanaklarından aşağı,
yüreğimi yakan...
parçalanan bedenim değil ruhum
Bu kaçıncı bin,ölüşüm
Daha ne kadar,
hangi zamana kadar öldüreceksiniz beni,
duymazmısınız çığlıklarını çocukların
duymazmısınız ağıtlarını anala
karlı dağlardan karlar çaldım,
buzullardan buzul,
sönmedi yine,
yüreğimdeki yangın
neylersin,
ey yar!
Sevgilim olma, istemem.
Namluya sürülmüş, bir mermi gibi,
Sen bende kal,
Bende sende saklı.
Öylesine değil,
Elif'ini bekleyen ' B ' gibi
O ' NA, 1
Gene gidiyorsun biliyorum,
Gitmelerinden değil de,
Giderken, bıraktığın acıların
Döküntülerini toplamaktan
Yorgun yüreğim...! ! !
kim bilir belki,
ben öldüğüm gün,
yaşayamamış çocukluğuyla
tutanaksız acıları
ve kayda geçmemiş,
çocuk gülüşleriyle,,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!