Ve işte,
Yine yalnızız eski dost!
Yüreğimiz;
Tuz basılmışcasına yaralı,
Kan revan.
Sen pembeleşmiş çıplak ayaklarınla,
Yarı ıslak, yarı kuru ince kumlarda,
Dans edercesine gezinmektesin.
Kabuk, taş, öteberi toplamak uğraşın...
Bende üstüm çıplak,
Dizlerime kadar kıvrılmış
Sesi,
Bir gecenin
Belirsiz siyah,
Billur bir nehir gibi akması...
Duruşu derin uzaklardan,
Akdeniz'in mavisi gibi kapsayan,
Kanatlarım Apaçık.
Tek başıma,
Süzülüyorum ufka,
Altımda Engin mavi…
Arkama dönüp baktığım da
Önemi yok,
Kaç dize karaladığının
Beyaz kağıda mürekkeple.
İstersen doldur kitapları
Manzumelerinle...
Belki büyüleyebilirsin ademoğlunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!