YİĞİT ADAM’A
Bu o kadar zor iş ki, herkesin kârı değil
Vuslata ermek için; ölmeden ölmek gerek.
Ferâset ve cesâret... Olmadan hiç olur mu?
Bürün Hak’kın zırhına inançsız olur korkak.
Ey bâtılın yolcusu îmansız gönül dolmaz!
Has bahçenin gülleri zaman geçse de solmaz
“Cihat rûhu” olmadan karizma zâten olmaz
Adam gibi bir adam lider olmuş tam erkek.
Öyle arınalım ki ne pas kalsın ne de kir
Her dalda uzmanlaşıp olmalıyız birer pir
Hem “yirmi üç”, “elli üç”, bir diğeri “yetmiş bir”
Hedefe varmak için belirlenmiş her durak.
Deli dahi dururken kendi donunu yırtmaz
Îman öyle bir şey ki, azalmaz ve de artmaz
Kalplerde inanç yoksa akıllar bunu tartmaz
Eğer zaman gelmişse sanmaki bunlar ırak.
En güzel fikirleri o cihâna yaymışsa
...Ve dâvâsı uğruna başın yola koymuşsa
Daha yola çıkarken kefenini giymişse
Onda vardır demek ki; dağ gibi koca yürek...
Korkuyu korkutana ne yapar ona korku
Ölümü öldürene, güzel görünür "MORG"u...! ! !
29/01/’15
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 29.1.2015 09:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!