Yiğit Şiiri - Halil Türkoğlu

Haşmetli ellerini şaha kaldıran yiğit,
Gözyaşların mıdır susamak?
Bulutları kesiyor ufku delen parmakların,
Her sözünde bir git, her sözünde yaşamak!

Eceli tuttunmu, koparma,
Eceli koklama, koklama!

A benim sesinde hürlügüm yiğit,
Var git,
Böyle dikildi dağlar, menekşeler, kayalar
Böyle akar, su takip edip,
Bir yudum düşer, bir yudum katar.

Nice ayak tozunda devriliyor hayatlar,
Nicedir açılmıyor gözde buruk kapaklar.

Güneş bir kandır,
Asıl güneş kanı yakmaktır!
Seni tozsuz derilerden getirdim,
Söyledi mi bağırır, akılda tutup yitirdim.

Ellerini aç ve git ve ağla
Selam buyurursun öyle,
Seni dünyaya getirene,
Senden can alana.