Yiğit Şiiri - Abbas Paksoy

Yiğit
Boylarına, kurban olsun can.
Akmasın, damarındaki kan.
Gelir, kurban olacağın an.
Seninde, canın vatan için.

Elin baharı, güzü olmaz.
Yiğit ölürde, dize gelmez.
Yoksa, doğuran ana gülmez.
Analar, ağlamasın yiğit.

Heybetinden, düşman kaçar.
Daldaki kuşlar, göğe uçar.
Kılıcın hep, düşmanı biçer.
Hadi, bizde geliyoruz yiğit.

Yiğit düşmanına, diz çökmez.
Öldürür ama, canı yakmaz.
Namusa, asla dönüp bakmaz.
Dön meydanda, aslan yiğit.

Paksoy’umda, yiğitle coştu.
Hep, yiğidin peşinde koştu.
Çulsuz itin, aklıda boştu.
Şu ite, bir kılıç, vur yiğidim.