Yiğit Şiiri - Mustafa Karadağ

Yiğide sorulmaz sevdanın yolu,
Açar yüreğini gösterir birgün,
Onu yıldırır mı ne kar ne dolu,
Dert etme baharı getirir birgün.

Kılıcın yerini tüfekler alır,
Yiğit ölür meydan namerde kalır,
Arslan ölse çakal kral mı olur?
Arslan yavrusuna devreder birgün.

Hep böyle sürecek değil bu devran,
İt ürümesiyle yürür mü kervan?
Derdine namertte arayan derman,
Yiğide sonunda dönecek birgün.

Ne kral gözükür ne vezir olur,
Bir köşede yalnız, kimsesiz ölür,
Bir yiğit giderse bin yiğit gelir,
Devrini sürdüren bulunur birgün.

Aslını unutmaz bugüne satmaz,
İçkiye, kumara, çamura batmaz,
Helal lokmasına haramı katmaz,
Değeri, kıymeti bilinir birgün.

Mustafam yiğitlik özel bir şanmış,
Yürekte bulunan bir damla kanmış,
Köpekler gününü gün eder sanmış,
Arslanlar da ava çıkacak birgün.