Yığınlar Sarkacı Şiiri - Kadir Karakulak ...

Anlamsız kelimelerin şarkısını,
gönül bahçelerinde söylerken,
zavallı şarkıcı;
Sesinin güzelliğinde (!) akan,
manasız ifadelerde,
dinlerken eriyen,
yığınlar sarkacı.

Hangi mana denizidir yüzdüğün,
Kulaçların havada kime uzanır.
Hangi kulaklarda küpe diye sallanır,
zevksiz nağmelerinde,
akortsuz düşüncelerin.

Köpüklü ağızlardan,
yuvarlandıkça zaman,
şahlanmış küheylan sesinde,
bedensiz sahnelerde,
sallanır ruhlarda hep sızı.
Ağlarken haline,
toprak,hava ve su.
söyle,söyle ki duysun cihan
arzuladığın hayat bu mu?
görebilir mi sanat zevkini,
arzulara teslim,
ruhsuz bedenlerde,
gülerken insan.