Yığılır Gözümde Nem Şiiri - Murat Berkil

Ne zaman ismini ansa dudaklarım
Sesim titrer
Ağlamaklı olurum
Yığılır gözümde nem

Sen kaygısız yatarsın hala
Ellerim soğuk taşları okşar
Hıçkırıklar düğümlenir boğazıma
Gülmeler,tebessümler dağılır gider

Yokluğuna alışmak denilen şey
Kocaman bir yalan olur
Babalar,oğullar;
Patronlar,ırgatlar…
Çocuklar evlerine döner şen şakrak.
Ben dönmek istemem

Sen ses vermezsin
Belki beni dinlemezsin de
Hala ayaklarım beni sana sürükler
Kaldırımlar caddeler sana gelirken güzel
Gezindiğin eski bahçeler
Sensiz
Çakıl taş, diken, dikenli tel!