Yiğidim Şiiri - Mustafa Okumuş 2

Söz er kişide kıymetli olur
Her kişide değilmiş, yiğidim

Anne sözü hep hürmetli olur
Arkadaşlar bilmezmiş, yiğidim

Doğuştan bedene verilen suy
İnsan karakteriymiş, yiğidim

Yedisinde bedene giren huy
Yetmişinde beklermiş, yiğidim

Unutma insan rengi değişir
Tabiat değişmezmiş, yiğidim

Dil bilmeyene çengi yetişir
Babam söyler, bilirmiş, yiğidim

Tatlı söyleyenin dengi yokmuş
Atalar getirirmiş, yiğidim

Terazi koysan mihengi çokmuş
Ölen kalan söylermiş, yiğidim

Gurbet ellerde yalnız kalanın
Ana baba yetimmiş, yiğidim

Gözleri uzaklara bakanın
Emmi dayı gerekmiş, yiğidim

Hal hatrını sormayıp gidenin
Gardaş bacı yitikmiş yiğidim

Vefa ellerde gayıp diyenin
Soyu sopu bitikmiş, yiğidim

Dost diye sarıldığın nice kul
Bilki çabuk ölürmüş, yiğidim

Yedi sekiz kuruş görünce pul
Senden de vazgeçermiş, yiğidim

Ekmek suyu elden koparanın
Ekmek suyu yenmezmiş, yiğidim

Alın terin belden çıkaranın
Alnın öpmek gerekmiş, yiğidim

Nimeti külfet diye tepenin
Hakkı bir yük kötekmiş yiğidim

Namus iffet tediye görenin
Ar’ı yüzü yüzsüzmüş, yiğidim

Okudum adam oldum bilenin
Ahlaksızlık öğrenmiş yiğidim

Diploma var okudum diyenin
Taşınan sırtta yükmüş, yiğidim

Karun kadar yükü toplayanın
Hakkı avuç toprakmış yiğidim

Gidemem diyen dünkü kalanın
Bugün yolcusu çıkmış yiğidim

Haktan azade işi yapanın
Hakkı bilmez nadanmış yiğidim

Benlikten baliğ kişi yolunun
Hak aşığı mecnunmuş yiğidim

Bin lisan, etmez gönül dilini
Adem bir lisan bilmiş yiğidim

Okumuş öğren gönül dilini
El Emin gönüldeymiş, yiğidim.