Yigidim Şiiri - Hanife Ayaz

Yagmurlar eskisi gibi yagmuyor
Susuzluga kanmiyor topragim
Kursun yemis gibi kara gecelerde
Sabah olmuyor olmuyor yigidim

Suya düser olmayan hayaller
Mazide kaldi en güzel günler
Kirilir birgün paslanmis kelepceler
Yumruklar yukari kalkinca yigidim

Daraldi yürekler benizler soldu
sorular ard arda bir zincir oldu
Terimiz islakken sirtimizda kurudu
Terimizde hak aradilar yigidim

Umudun yeserecek umut baginda
Kaldirda basini bak yarinlara
Catma kara kaslarini kaha bahtina
Degirmenin suyunu kuruttular yigidim

Egme basini bir sen degilsin
Devran döner gün gelir eller bilsin
Eller sefa sürsede hazan mevsim
Baglarina viran girer yigidim

Yoklugu kahrolan bedene sardilar
Manasiz gözlere soru sordular
Viran olan baglarda bülbül aradilar
Bülbülün ahini aldilar yigidim

Soldu güller kalan dikkenli dallar
Efelendiler sözlerinde duramayanlar
Er kisiden degilde namertten sözü aldilar
Gölgemizde iz aradilar yigidim

Haksizlik karsisinda ödün verip susma
Birgün günes acar sis cöksede daglara
Bu devirde kimse sözünü tutmasada
Sen sözünde dur söz namustur yigidim