Yiğide Güzelleme Şiiri - Nihat Malkoç

Cihanda hiç kimse benzemez sana
Kanla suladığım vatandın yiğit!
Helâl süt emzirmiş doğuran ana
Sol yanımda aşkla atandın yiğit!...

Vatan dendiğinde taşar dururdun
Engel tanımazdın, aşar dururdun
Cepheden cepheye koşar dururdun
Yüreğe yazılmış destandın yiğit!

Yürüdüğün zaman yollar titrerdi
Şehadet iste(r)din, Yaradan verdi
Ruh tenden kurtuldu, murada erdi
Barış ormanında fidandın yiğit!

Mübarek izleri iz eylemiştin
Nice kadim sırrı giz eylemiştin
Yokuşu devirip düz eylemiştin
Bir damlaya sığan ummandın yiğit!

Zaman beşiğinde düşe dalmıştın
Şerre bulaşmayan bir sen kalmıştın
Fatih'i, Yavuz'u örnek almıştın
O/nurlu yüzlere hayrandın yiğit!

Hakk'ın dostlarını hayırla andın
Sevgi çeşmesinden içip de kandın
Muhabbet bağında goncaydın, candın
Nefret kılıcına kalkandın yiğit!

İffetle yaşardın, ar ederdin sen
Meydanı düşmana dar ederdin sen
Vatanı düşünür, zâr ederdin sen
Kabına sığmayan cihandın yiğit!

Aklından geçmezdi öfke ve inat
Sonsuzluğa uçtun, taktın bir kanat
Kaç ana doğurur böyle bir evlât?
Bir vardın, bir yoktun; nihandın yiğit!

Çakallar içinde aslan kaldın sen
Cennet kapısını kaç kez çaldın sen?
Mülkün sahibinden berat aldın sen
Vuslata susamış ceylandın yiğit!