Ne ustayım, ne bekçiyim, ne inşaatta işçi.
Ne avukatım, ne öğretmenim, ne de dişçi.
Meteliksiz,
Yevmiyesiz bir şairim.
Bileğimin gücü, alnımın teri, az da olsa emeğim.
Yorgun, uykusuz, huzursuz olduğum bir evim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta