Yevmil Baas Şiiri - Uğur Musab Şahin

Dört melek ve son kaab günü, sanılacak dün.
İsrafil’in borusu ilk yevmil baas, ölümsüz gün
Toprak-su, Acbüzzeneb de canlanır beşeriyet
Adem den bu yana, son bebek o son zürriyet
Sırat, kıldan ince kılıçtan keskin upuzun köprü
Kimisi koşarak geçer salih amellerinden ötürü
Kimi de ateşe düşer, günah hamalı onca ruhlar
Kimi münafık ve ateist, şirk kokar onca güruhlar.
Sonra amel defteri verilir, sağ ya da solundan
Sağdan alanlarla, soldan alanlar ayrılır yoldan
Hesap günü gelir kurulur mizan, kurulur mahşer.
Neyi, nereden, nasıl kazandı hesaba çekilir beşer.
Yedinci kapıdan girer, ekberü’l-kebair günahkârı
İğne deliğinden dünyaya gösterilse, yakardı narı.
Önce kırmızı ve beyaz, sonra katrana döner ateş.
Kudurur ateş günahları yakar, ruhtan arınır leş.
Alev dikenli otlar yedirilir, şirk koşan kâfirlere.
Cehennem bekçisi Malik’e açılır, çukr-u gayyare,
Katırdan iri akrep, deveboynundan kalın yılanlar
Zaman durur, ne gün geçer ne de biter yanmalar.
Günahlar bitene dek, kullara mekânıdır cehennem.
Kimine namaz, kimine Kuran gölgedir serin nem
Zaman ve mekan izafidir, gerçek olan şey azap
Yalnız sıcak değil, soğukta azapta kıyas-ı kezzap
2014