Yettiği Kadar Şiiri - Mutlu Alkan

Sanki ışığı yok ayın ışığı yok güneşin
Kardeş kardeşi değil artık kardeşinin
Alacaklar vadeli olmuş borçlar peşin
Yaşa bakalım nefesinin yettiği kadar

Biriktirdiğin kesende ki hep elem keder
Alnından değil yüreğinden akarken ter
Bozdur bir bak alın terini kaç kuruş eder
Bulsun zulmeden zulmü ettiği kadar

Yollar boyu barikat, yollar boyu hendek
Hak edene hak ettiğini söylemek gerek
Kâfirlerin safı sık Müslümanların seyrek
Yıkılmadan gitsin bu düzen gittiği kadar

Ne komşu var ne de kül, haneler kat kat
Nerede iman var, nereye gizlenmiş itikat
Düşenin sırtına binmenin adı olmuş fırsat
Doyarsın cebindeki metelik yettiği kadar

Aldığın nefesinin bile artık olmuş külfeti
Görmüyor beşer sırrın ardında ki kudreti
Sormaz kimse yağmuru, suyu, bereketi
Tohumun kıymeti toprakta bittiği kadar

Kıymetin olmaz kıymetli değilse çulun
Kısmetinde yoksa çıkmaza çıkar yolun
Ne rüzgârın faydası var ne de bir kulun
Yürür arabası garibanın ittiği kadar

Yağmurlu bulutları sırtına yükleyen
Ateşin harını arttırıp da körükleyen
Deryalar üstünde gemileri sürükleyen
Rüzgârın etkisi savurup, estiği kadar

Korkmaz kahraman ölmekten, esaretten
Kuru gürültüyü sayma akıldan, ferasetten
Bileğin gücü gelir yürekten, cesaretten
Kılıcın namı bir darbede kestiği kadar
25.02.2021