Yetti artık salınan korkular,
Kursaklarda kalan umutlar,
Hayata hep yabancı bakışlar,
Korkuya salan çok yakarışlar.
Hayat, memadın denkliğini,
Yaşanmayan şu gerçekliğini,
Anılarda kalan tahayyüle yi,
Değildir arzum, diri ölmeyi.
Ne dedilerse, önce inandık,
Somurttuk kaldık, çalıştık,
Ama bilinmeyeni yaşadık,
Hangi Muhammed’e inandık.
Talan, yalan, dolan, soyan,
Bunlarla uğraşanlara kalan,
Budanan, kandırılan gariban,
Korkularla kalıplaşmış insan.
Kayıt Tarihi : 1.5.2007 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!