Yetmiyor ki Şiiri - Mustafa Yaralı

Hakikati bilmek ile
Kabullendim, demek yetmez.
Zevk vermeden, cefa çile,
Alın teri emek yetemez.

Senlik, benlik bitmeyince,
Halka infak etmeyince,
Hak Resule gitmeyince,
Helal lokma yemek yetmez.

Gönül denen evi barkı,
Temiz tutar zikrin arkı,
Farkı bilip, farktan farkı,
Ayırmaya elek yetmez.

Gönül sazını çalmaya,
Akıp deryaya dalmaya,
Dergâh’ta derviş olmaya,
Aba hırka yelek yetmez.

Âdem, Âdem ise safi,
Onda olmaz şirki hafi,
Ariflere nokta kâfi,
Kitap dolu terek yetmez.

Bir daire köşelenir,
Yedi yerde eşelenir,
Bulup gören neşelenir,
Var sayımlı gerek yetmez,

Kural konmaz aşkla aşka,
Talep etmek, o bir başka,
Şahit olmak için Hakka,
Hayali bir erek yetmez.

Şeriatı yaşamaya,
İlla gerek edep hayâ
Hakikatte tutsa maya,
Yaralı bir yürek yetmez.

10.01.2013…Mustafa Yaralı